ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΦΑΗΛΟΥ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΤΟΝ ΘΕΛΟΥΝ ΑΠΟΦΟΗΤΕΥΜΕΝΟ ΜΕ ΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ

Δεν γνωρίζω αν θα έρθει η Ντόρα, ο Καρατζαφέρης, ο φίλος μου Θάνος Πλεύρης ή όποιος άλλος. Πάντως σίγουρα στον παραπάνω σκοπό δεν με χωρίζει τίποτα με αυτούς ή με όσους επιστρέφουν στη ΝΔ τρέχοντας από τους ΑΝΕΛ και την Χρυσή Αυγή. Δεν με χωρίζει τίποτα με τα 9/10 της Χρυσής Αυγής, αφού είναι απλά δίκαια θυμωμένοι συμπολίτες μας, που ψήφισαν έτσι από απελπισία κι οργή κι όχι «νεοναζί». Δεν με χωρίζει τίποτα με όποιον ή όποια δεν θέλει κανείς να παίξει στο πόκερ την ασφάλεια 10.000.000 Ελλήνων, δεν θέλει να δει στην κυβέρνηση τους ιδεοληπτικούς της Υπατίας, αυτούς που θέλουν να νομιμοποιήσουν όλους τους κατσαπλιάδες μουσουλμάνους που πλημμύρισαν την χώρα και να διώξουν και την τελευταία επιχείρηση από την Ελλάδα υπερφορολογώντας την. Ο γιαλαντζί νεομπολσεβικισμός είναι αξιοθέατο για τα Εξάρχεια, όχι για κυβερνητική πολιτική.
Δεν θα συμφωνήσω ποτέ με την Ντόρα Μπακογιάννη πάνω στο Σχέδιο Ανάν, το σχέδιο απαρτχάϊντ σε βάρος του Κυπριακού Ελληνισμού. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την στάση της απέναντι στον μεγάλο Έλληνα ηγέτη, τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Είχα, έχω και θα έχω τεράστιες διαφορές μαζί της, όπως και με άλλους, πάνω στα εθνικά θέματα, στην στάση της Πατρίδας απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό και σε άλλα ζητήματα.
Αντίστοιχα έχω διαφορές με το ΛΑΟΣ, ακόμη και στην αισθητική του ύφους.
Αυτά όμως δεν έχουν σημασία σε αυτή τη φάση. Οφείλουμε όλοι να φράξουμε τον δρόμο στους ψευδόμενους τυχοδιώκτες, σε όσους έχουν κρυφή ή φανερή ατζέντα δραχμής, σε όσους ονειρεύονται μαζί με το Μνημόνιο να καταγγείλουν και την συμφωνία της Βάρκιζας και να εφαρμόσουν στην καμπούρα του λαού μας καταστροφικές και μισελληνικές ιδεοληψίες.
Διαφωνούσα με την συμμετοχή στην κυβέρνηση Παπαδήμου και ήμουν υπέρ του όχι στη δανειακή σύμβαση. Όμως δεν έχω «προσωπική ατζέντα» και δεν πρόκειται να αποκτήσω τώρα. Κατανοώ τα κίνητρα τότε του Αντώνη Σαμαρά και το αίσθημα ευθύνης του, που εκτίμησε ως υπαρκτό ενδεχόμενο κίνδυνο κατάρρευσης. Θεωρούσα ότι άξιζε να πάρουμε το ρίσκο, αντιπροτείνοντας πάντοτε την φιλελεύθερη, αναπτυξιακή κι ευρωπαϊκή πρόταση μας. Έκρινε αλλιώς. Είμαι απλό μέλος κι είναι ο Αρχηγός μου, ο σημαιοφόρος των ιδεών μας.
Σήμερα είμαστε εδώ, με άλλα και θανάσιμα επικίνδυνα δεδομένα. Οφείλουμε όλοι να παραμερίσουμε τις όποιες διαφορές μας, να ξεχάσουν πολλοί τις προσωπικές φιλοδοξίες ή εμμονές τους και να συγκροτήσουμε, με πυκνή ενότητα στρατιωτικής φάλαγγας, το Μέτωπο απέναντι στους τυχοδιώκτες κάθε απόχρωσης για την διάσωση της αστικής δημοκρατικής Ελλάδας.
Όλοι δε, μα όλοι, εμείς οι πολλοί του κόσμου της εργασίας, στον οποίο ανήκω αλλά κυρίως οι λίγοι αληθινοί αστοί και οι ισχυροί, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι την μεγαλύτερη ασφάλεια, την μεγαλύτερη εγγύηση για την κοινωνική συνοχή, την εθνική και κοινωνική ενότητα, την παρέχει η κοινωνική δικαιοσύνη, η διασφάλιση της κοινωνικής κινητικότητας. Οφείλουμε να βρούμε τρόπους και πολιτικές που θα δώσουν ανάσα κι ελπίδα στους πολλούς, που ήδη υποφέρουν. Την νομιμοφροσύνη των πολλών την κερδίζει η δικαιοσύνη, η αξιοκρατία, η φροντίδα για τους αδύναμους. Όχι ο φόβος κι οι απειλές. Λαϊκή είναι η βάση μας. Οι πολλοί εκλέγουν τους λίγους.
Και να θυμίσω ότι η βασική μας διαφορά από τους τυχοδιώκτες του ΣΥΡΙΖΑ, από αυτούς που επενδύουν στην καταστροφή και τον κοινωνικό πόλεμο, δεν είναι μόνο η πίστη μας στην εθνική ιδέα. Είναι και η πίστη μας στην εθνική και κοινωνική ενότητα. Όλοι, πλούσιοι και φτωχοί, ισχυροί ή αδύναμοι, έχουμε δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις απέναντι στην Πατρίδα, της οποίας πολυτιμότερο κεφάλαιο είναι οι Άνθρωποι.
Κι απευθυνόμενος στις εκατοντάδες χιλιάδες φίλους που στις 6 Μαΐου επέλεξαν ΑΝΕΛ και Χρυσή Αυγή, θα τους πω ότι δεν νοείται στις 17 Ιουνίου πατριωτική ψήφος, η οποία θα δώσει στον ΣΥΡΙΖΑ την πρωτιά και το μπόνους των 50 εδρών. Θα πω στους νοικοκυραίους, στους σοβαρούς ανθρώπους, που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ ή νεοφιλεύθερα προσωπικά μορφώματα ότι οι διαφορές μας θα είναι άνευ σημασίας αν η χώρα μετατραπεί σε μπατιρημένη κι απόβλητη Βενεζουέλα, χωρίς μάλιστα πετρέλαιο και με γείτονα την καραδοκούσα Τουρκία.
Η Πατρίδα, αδέρφια, σήμερα είναι ένα πολιορκημένο κάστρο. Και σ’ ένα πολιορκημένο κάστρο κάθε διαφωνία ισοδυναμεί με προδοσία. Ας κάνουμε, εμείς, της ευρύτερης Φιλελεύθερης και Πατριωτικής Παράταξης το καθήκον μας, αφήνοντας επί μέρους διαφορές στην άκρη, φέρνοντας ένα κραταιό ποσοστό στην κάλπη, σταματώντας τους επικίνδυνους τυχοδιώκτες κάθε απόχρωσης. Πάντα σε μας έπεφτε το χρέος.



 ΦΑΗΛΟΣ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗΣ

Πρόκληση Ρεπούση!!!

Αποχώρησε από τη Βουλή, η γνωστή τουρκολάγνα Ρεπούση, όταν ο β. Πολύδωρας κάλεσε τους βουλευτές σε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού!!! Περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό;

ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ - ΠΕΙΤΕ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ

Η αναφορά του Προέδρου της Δημοκρατίας, Κάρολου Παπούλια, για τις μαζικές αναλήψεις καταθέσεων ύψους 700 και πλέον εκατομμυρίων ευρώ από τις ελληνικές τράπεζες μέσα σε μία μέρα, δημοσιοποιήθηκε ευρύτατα από τα αμερικανικά Mέσα Μαζικής Ενημέρωσης και οι σχολιαστές, πέραν των ειρωνικών σχολίων, έκαναν και δύο σημαντκές τοποθετήσεις:

Πρώτον, η υπό πτώχευση Ελλάδα μπορεί και σήμερα να διακινεί ένα τόσο μεγάλο ποσό, όπως το χαρακτήρισαν, μέσα σε λίγες μόνο ώρες, και

Δεύτερον, ότι η εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού στο πολιτικό και το τραπεζικό σύστημα έχει αγγίξει, πλέον, το μηδέν.

Η δεύτερη διαπίστωση προκαλεί δικαιολογημένα ανησυχία, διότι όταν ένας λαός χάνει την εμπιστοσύνη του σε όλους και σε όλα, το επόμενο στάδιο είναι η παράδοση. Και είναι φορές –το λέω και από προσωπική εμπειρία- που μπορώ να πω ότι νοιώθω πως σηκώσαμε τα χέρια ψηλά, μή μπορώντας να ανταπεξέλθουμε στις πιέσεις των προσωπικών μας δανειστών, στα έξοδα που αυξάνονται, ενώ την ίδια στιγμή μειώνονται δραματικά τα έσοδα.

Ποιός μπορεί να μιλήσει για το μέλλον, ποιός δύναται να κάνει σχέδια όταν όλα όσα προγραμμάτισε τα προηγούμενα χρόνια με βάση τα έσοδά του, έχουν καταρρεύσει από τα λάθη των πολιτικών και την απερισκεψία του προηγούμενου πρωθυπουργού, ο οποίος οδήγησε τη χώρα χωρίς πρόγραμμα στον σκληρότατο μηχανισμό του ΔΝΤ και της Ε.Ε.

Η κατάσταση είναι όντως τραγική και δεν περίμενα τον  Κάρολο Παπούλια και τους πολιτικούς αρχηγούς να το επιβεβαιώσουν, μιάς και η καθημερινή ενασχόληση με το ΔΝΤ, μου έδωσε την ευκαιρία και τη δυνατότητα να γνωρίζω την απάνθρωπη αλήθεια των αριθμών. Η φράση, που πρωτοάκουσα τον Μάϊο του 2010  ότι «τα μαθηματικά δεν βγαίνουν» είναι πολύ πιό αληθινή από κάθε άλλη φορά.

Παρ’ όλα αυτά, και παρά το γεγονός ότι ο ανώτατος πολιτειακός άνδρας της χώρας δημοσιοποίησε μέσω των πρακτικών των συναντήσεών του με τους πολιτικούς αρχηγούς μία πολύ μεγάλη αλήθεια, ο λαός δεν πίστεψε. Όλοι έχουμε ακούσει συμπολίτες μας να αμφισβητούν τους αριθμούς και έχουν κάθε δίκιο να το κάνουν, διότι όλα τα προηγούμενα χρόνια οι πολιτικοί τους φλόμωσαν στο ψέμα. Αλλά, δυστυχώς, αυτή είναι η αλήθεια, ότι οι τράπεζες καταρρέουν γρήγορα και σταθερά, ότι τα ταμεία είναι μείον, ότι στα νοσοκομεία παρατηρείται έλλειψη φαρμάκων, ότι πολλές εταιρείες έχουν μήνες να πληρώσουν τους υπαλλήλους της, ότι η φτώχεια κυριαρχεί και ο κίνδυνος για την πατρίδα μας είναι μεγάλος.

Εφόσον οι αριθμοί που αποκάλυψε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι αληθινοί και με δεδομένη την αρνητική γραπτή αναφορά του πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου προς τον κ. Παπούλια για την ελληνική οικονομία και την προειδοποίηση του ότι το τέλος είναι κοντά, δεν νομίζουν οι αρμόδιοι πως πρέπει να μιλήσουν καθαρά και δημόσια στο λαό; Οταν ο Ελληνας πολίτης πληροφορείται με διαρροές ότι η οικονομία και η χώρα καταρρέουν, λογικό είναι να μην πιστεύει. Διότι νοιώθει πως και οι αριθμοί τίθενται στη διάθεση της «μνημονιακής προπαγάνδας» και πιστεύει δικαιολογημένα πως εκβιάζεται ενόψει των εκλογών.

Επειδή, λοιπόν, φτάσαμε στο σημείο να αμφισβητούνται τα πάντα, πρέπει να αναλάβει κάποιος εκ των αρμοδίων να δημοσιοποιήσει την πραγματική κατάσταση της χώρας. Με αριθμούς και αποδείξεις. Αισθάνομαι πως ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται τα γεγονότα, προκαλεί αντίδραση, ακόμα και από πολίτες που θα ανέμενε κανείς πως γνωρίζουν κάτι παραπάνω από εμάς τους υπόλοιπους, που δεν σκαμπάζουμε από «υψηλή οικονομική πολιτική».

Ο λαός αναζητά την αλήθεια και πιστεύω πως δεν έχει τη δυνατότητα, αυτή τη στιγμή, να την αποκτήσει. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας που διακρίνεται από σύνεση, θα έπρεπε μόλις έλαβε γνώση των αριθμών, να ασκήσει το δικαίωμα του διαγγέλματος και να μιλήσει από καρδιάς στο λαό. Στο σημείο που έφτασαν τα πράγματα, είναι αδύνατον να «μαγειρευθούν» οι αριθμοί και να κρυφθεί η αλήθεια. Ο λαός επιθυμεί και δικαιούται την αλήθεια. Και αν ειπωθεί η αλήθεια χωρίς ωραιοποιήσεις και σαντιγύ, υπάρχει μία μικρή πιθανότητα να ξαναβάλει πλάτη, όπως έπραξε τον πρώτο χρόνο, όταν χωρίς ουσιαστικές και σοβαρές διαμαρτυρίες έκανε τις θυσίες, τις οποίες δεν εκμεταλλεύθηκε η κυβέρνηση για να υλοποιήσει το Μνημόνιο, που ίδια Η επέλεξε ότι αρμόζει στην Ελλάδα και το λαό της.

Στη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε μία μεγάλη κουβέντα, και θα την παραθέσω για την περίπτωση που δεν διαβάστηκε με προσοχή. Τόνισε τα εξής:

«Με την ιδιότητά μου του μέχρι πρότινος Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομικών έχω πλήρη συνείδηση αυτών που είπε και ο Πρωθυπουργός, αυτών που είπε και ο κ. Προβόπουλος. Αλλά, ξέρετε, αυτά πρέπει να ειπωθούν στον ελληνικό λαό από αυτούς. Δηλαδή υπάρχει ένα τεκμήριο αμφισβήτησης για το τι λένε τα κόμματα και έχουμε υποστεί με πολύ έντονο τρόπο τις συνέπειες αυτού του τεκμηρίου αμφισβήτησης της ειλικρίνειάς μας. Μιλάμε την αλήθεια. Η γλώσσα της αλήθειας δεν είναι αρεστή. Πρέπει και ο κ. Παπαδήμος και ο κ. Προβόπουλος και όλοι να μιλήσουν με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο. Δεν θέλω να μιλάνε οι εκπρόσωποι των ευρωπαϊκών θεσμών ούτε του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Πρέπει αυτή η υπόθεση της Δημοκρατίας να είναι μια ελληνική υπόθεση, μια υπόθεση του κυρίαρχου ελληνικού λαού, αλλά τα αρμόδια όργανα κατά το Σύνταγμα και το νόμο, δηλαδή ο Πρωθυπουργός και ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, οφείλουν να μιλήσουν και να μιλήσουν καθαρά».

Η εποχή που τα μισόλογα ήταν (και είναι) το χαρακτηριστικό του πολιτικού λόγου, πέρασε και δεν θα ξανάρθει πιά. Τώρα είναι η ώρα των λόγων και των πράξεων. Όποιος πολιτικός εκστομίσει την αλήθεια και τη συνοδεύσει με την αρμόζουσα συγνώμη για τα μύρια λάθη του παρελθόντος, θα επιβραβευθεί. Οσοι επιμένουν να επιλέγουν τη μισή αλήθεια, θα υποστούν πανωλεθρία και θα γίνουν αποδέκτες της οργής του λαού, όπως και στις 6 Μαΐου…
 


Μ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ
aixmi.gr



[Μιχάλη μου, την αλήθεια στο λαό την είπε ο Καραμανλής και πήγε αδιάβαστος... ο λαός προφανώς δεν θέλει την αλήθεια όταν είναι σκληρή... οπότε μην αγωνιάς για τη χώρα... η καταστροφή της είναι προδιαγεγραμμένη]
dexiextrem

ΕΚΛΟΓΕΣ 17 ΙΟΥΝΙΟΥ: ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Μετά από μια σειρά ανεπιτυχών συνομιλιών και από την στείρα προσπάθεια για κυβέρνηση 'αντιμνημονιακών' δυνάμεων, οι εκλογές της 17ης Ιουνίου θα διεξαχθούν με νέα δεδομένα.

Η ψήφος της οργής πέρασε, η εντολή για τιμωρία του άμεσα υπαίτιου καταγράφηκε, ο λαϊκισμός έφτασε σε επίπεδα ρεκόρ και οι "εθνοσωτήριες" λύσεις  δεν έπεισαν. Το σύμπλεγμα του αποτελέσματος της 6ης Μαϊου έδειξε ότι τώρα την ευθύνη την έχει ο λαός. Το ξεβράκωμα της Αριστεράς και η ανικανότητά της να διαχείριστεί την κρίση που βρίσκεται ο τόπος μας,  είναι πλέον ορατή και στον πιο αδαή.

Εκ πρώτης βλέπουμε, με έμμεσο τρόπο, τον αρχηγό της Ν.Δ. με το άνοιγμα που κάνει, ότι έχει επίγνωση των λαθών του, τα οποία με γρήγορες κινήσεις προσπαθεί να διορθώσει. Η σύμπραξη με τη ΔΗ.ΣΥ. της Μπακογιάννη, η προσχώρηση του Πλεύρη από το ΛΑΟΣ και η επαναδραστηριοποίηση του Ψωμιάδη στη Μακεδονία, δείχνει ότι το κάλεσμα της κεντροδεξιάς δεν μένει στα λόγια.

Από την άλλη. η προβολή των σκέψεων και θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ για την επόμενη μέρα, δείχνει το πραγματικό πρόσωπο ενός χώρου που σκοπό έχει να διαλύσει ότι έχει απομείνει όρθιο και όποιον συνεχίζει να αγωνίζεται σ'αυτόν τον τόπο. Είδαμε τις οικονομικές θέσεις να τις παρουσιάζει ο Γλέζος, είδαμε τις όποιες θέσεις για τα σημαντικά εθνικά θέματα να αντλούνται μέσα από τις "συνιστώσες", που δεν τις είδαμε σε κανένα επίσημο πρόγραμμα και φυσικά είδαμε να παίζουν αβασάνιστα με την Ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας. Αποκορυφωμα ήταν προχθές το βράδυ σε τέσσερις τηλεοπτικούς σταθμούς να εκφράζουν τέσσερις διαφορετικές θέσεις.

Στο όλο τοπίο πρέπει να προσέξουμε και την παρουσία των Ανεξάρτητων Ελλήνων.   Η υπευθυνότητά τους εξαντλήθηκε στο διαδικαστικό της πρόσκλησης από την ΝΔ για διερευνητική συζήτηση, όταν ανέλαβε ο Χαϊκάλης να διαχειριστεί το τεχνικό μέρος, αλλά και στην ιστορία με το περιβόητο "non paper" που δημοσιοποίησε  ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Οι υποτιθέμενοι "σωτήρες" απογοήτευσαν δυστυχώς πολλούς από αυτούς που τους ψήφισαν, πολλούς από αυτούς που έβαλαν στην άκρη τις ιδεολογίες τους για να δοκιμάσουν κάτι νέο, κάτι "μοδάτο". Μόνο που τώρα ο χρόνος πιέζει. Ο Γιωργάκης και οι απάτες του δεν είναι παρούσες αυτή την ώρα. Αυτά,έστω και αργά, είναι σίγουρο ότι θα απασχολήσουν την Δικαιοσύνη για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τώρα η ευθύνη είναι ατομική και ταυτόχρονα συλλογική.  Η επιλογή λοιπόν είναι δική μας.

Ο ΒΛΑΧΟΣ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ ΟΠΩΣ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ.....

Κατά την είσοδο Μιχαλιολάκου στο Μέγαρο Παπούλια, ο “δημοσιογράφος” Γιώργος Βλάχος αναλαμβάνει να κάνει τον καραγκιόζη και αποθανατίζεται σε μια συμβολική στάση με μπόλικη σημειολογία.
Ενδεχομένως με την κίνηση αυτή ο Βλάχος να θέλει να ταράξει τα νερά και να υπενθυμίσει οτι υπάρχει.

Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από το 2008 και ακόμα δεν έχει βρεθεί κανένας νέος Κοντομηνάς να του αναθέσει κάποιο νέο συμβόλαιο “δημοσιογραφίας” τύπου Βατοπεδίου.

Το AmanToMatiMou συμπαρίσταται στον Γιώργο Βλάχο και δίνει συγχαρητήρια στις βαθιές αρχές της ελευθεροτυπίας αυτού του τόπου που επιτρέπουν σε έναν αποδεδειγμένα και αμετακλήτως καταδικασθέντα συκοφάντη (από κοινού με Αυτιά και Ντάσκα), να θεωρείται ακόμα “δημοσιογράφος”, να μπαινοβγαίνει στα Προεδρικά Μέγαρα και να παριστάνει τον κλόουν.

http://amantomatimou.wordpress.com